1577. ATAK GDAŃSKA i DANII na wybrzeże WARMII

 Czytaj więcej: 1577. ATAK GDAŃSKA i DANII na wybrzeże WARMIICzytaj więcej: 1577. ATAK GDAŃSKA i DANII na wybrzeże WARMIICzytaj więcej: 1577. ATAK GDAŃSKA i DANII na wybrzeże WARMII W roku 1577 doszło do konfliktu między nowo wybranym królem polskim Stefanem Batorym, a potęgą gospodarczą jaką było Miasto Gdańsk. Spór miał zarówno głębokie podłoże polityczne, ale przede wszystkim gospodarcze. Siłą rzeczy w konflikt została uwikłana biskupa Warmia, a z nią nadbrzeżne miasta warmińskie Braniewo i Frombork. We wrześniu 1577 roku na Zalewie Wiślanym pojawiła się nieco egzotyczna mieszana flota gdańsko-duńska, a jej pobyt przyniósł opłakane konsekwencje dla zupełnie nie przygotowanego do obrony Braniewa i okolic. Atak nastąpił również na żeglugę na Zalewie i faworyzowany przez Batorego Elbląg, który dzięki wojnie zaczął odgrywać co raz większą rolę w handlu i co za tym idzie bogacić się. Tak więc początki rządów Stefana Batorego miały ścisły związek z Braniewem poprzez zaangażowanie miasta w zaistniały konflikt zbrojny. Ponad 400 lat później imię Króla ponownie zawitało do Braniewa za sprawą powstania jednostki wojskowej, a mianowicie 9 Braniewskiej Brygady Kawalerii Pancernej im. Króla Stefana Batorego.

Czytaj więcej: 1577. ATAK GDAŃSKA i DANII na wybrzeże WARMII

1626-1635. SZWEDZI na WARMII i w BRANIEWIE

 

Czytaj więcej: 1626-1635. SZWEDZI na WARMII i w BRANIEWIE Czytaj więcej: 1626-1635. SZWEDZI na WARMII i w BRANIEWIEKról szwedzki Gustaw II Adolf, który w 1611 roku zasiadł na tronie, po zwycięstwach nad Danią i Rosją objął we władanie Finlandię, część Inflant i Kurlandię. Większa część wybrzeża bałtyckiego znalazła się więc w ręku szwedzkim. Dążenie do uczynienia z Bałtyku morza wewnętrznego było główną przyczyną wybuchu wojny polsko-szwedzkiej. Również polscy Wazowie przez swoją politykę dynastyczną wpędzili Polskę w wojnę z silnym i zaborczym państwem. Polscy królowie byli katolikami, natomiast w Szwecji religią państwową był luteranizm. Po zwycięskiej kampanii w Inflantach i Kurlandii (wojna polsko-szwedzka 1621-1626) król Gustaw II Adolf postanowił uderzyć na Pomorze Gdańskie, aby zmusić Zygmunta III Wazę do zawarcia pokoju, w którym ten zrzekłby się ostatecznie swoich praw do korony szwedzkiej, a ponadto chciał opanować Gdańsk i odciąć Polskę od Bałtyku. Szwecja opanowała większą część Inflant, paraliżując handel morski Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie zaatakowała ujście Wisły, aby również przeciąć handel Polski. Gustaw Adolf planował początkowo wykonanie pierwszego uderzenia bezpośrednio na Gdańsk, ale silne fortyfikacje miasta i kilkanaście okrętów polskich skłoniły go do zaniechania tego zamiaru. Odstąpił także od planu wylądowania w Pucku, ponieważ liczne mielizny na Zatoce Puckiej utrudniały dostęp do portu większym okrętom.

Czytaj więcej: 1626-1635. SZWEDZI na WARMII i w BRANIEWIE

.